Onlangs was ik even een week ‘vrij’. Tijd voor mezelf. Tijd om na te denken over mijn werk en bedrijf. Dacht ik. Uiteindelijk vooral nagedacht over mijzelf en hoe ik in het leven sta, wat mij vormt en heeft gevormd. Hoe vaak neem jij de tijd om even stil te staan bij jezelf?

 

Levensweg

 

Een week alleen in Lissabon

Ik loop daar

Waar mijn aandacht mij brengt

Zonder doel of plan

Heerlijk

 

Opeens sta ik in een kerk

Ooit stond ze in brand

Het fundament is gebleven

De sporen van het vuur

Tekenen de pilaren

Het dak herbouwd

 

De rust daalt in mij neer

 

Mijn ogen dwalen door de kerk

Gretig

Het is net een mens

Gaandeweg het leven

Lopen we wonden op

Die littekens geven ons

Kwaliteiten, talenten

En zwakke plekken

Die als we ze goed verzorgen

Weer zijn schoonheid hervinden

 

Zoals het dak van de kerk

De basis versterkt

 

Deze dagen denk ik aan

Mijn ‘thema’s’ en patronen

 

Hoezeer ik ook geniet van

De vrijheid, van het alleen zijn

En nergens heen gaan

Voel ik mijn grootste angst

Of diepste verlangen

Mijn liefde aan de ander

Geven, de ander verrijken

 

Ken jij de fundamenten van

Jouw patronen?