Ken je dat, dat je met iemand samenwerkt en dat dit als vanzelf gaat? Je elkaar aanvoelt en woorden bijna overbodig zijn?
Nog nagenietend zegt hij
“Wat een feestje
Veel mooier wordt het
Niet
Samen met mijn dochter
In een treintje
Op de binnenbaan”
Ik zie het voor mij
Zonder woorden
Op tempo
Achter elkaar
Schaatsen
Links
Rechts
Links
Rechts
“Magisch”
Terwijl hij het zegt
Voel ik
De warmte van
Zijn hart
En het mijne
Menig team
Zoekt naar deze chemie
Komen met de vraag
Hoe worden wij
Van een acht
Een tien
Ze hebben ‘alles’
Een leuke groep
Leergierige en gedreven mensen
Goede resultaten
En toch
Toch willen ze meer
Zij zoeken
Dat gezamenlijke ritme
Werken te hard
Aan de eigen slagkracht
Het lijkt zo gemakkelijk
Meerijden
In de slag van de ander
Dat is het niet
Het vraagt overgave
En vertrouwen op
De cadans van de ander
Niet nadenken
Aan
Voelen
Wanneer lukt jou dat?