Levensweg

Een week alleen in Lissabon
Ik loop daar
Waar mijn aandacht mij brengt
Zonder doel of plan
Heerlijk

Opeens sta ik in een kerk
Ooit stond ze in brand
Het fundament is gebleven
De sporen van het vuur
Tekenen de pilaren
Het dak herbouwd

De rust daalt in mij neer

Mijn ogen dwalen door de kerk
Gretig
Het is net een mens
Gaandeweg het leven
Lopen we wonden op
Die littekens geven ons
Kwaliteiten, talenten
En zwakke plekken
Die als we ze goed verzorgen
Weer zijn schoonheid hervinden

Zoals het dak van de kerk
De basis versterkt

Deze dagen denk ik aan
Mijn ‘thema’s’ en patronen

Hoezeer ik ook geniet van
De vrijheid, van het alleen zijn
En nergens heen gaan
Voel ik mijn grootste angst
Of diepste verlangen
Mijn liefde aan de ander
Geven, de ander verrijken

Ken jij de fundamenten van
Jouw patronen?