• Een gesprek met mijn moeder Een pleidooi om zelf te blijven nadenken en kritisch te zijn

Buiten Gewoon

 

Geïrriteerd moppert ze

Op die Facebook gebruikers

“Hoezo denken ze

Dat ik geïnteresseerd ben

In al die dagelijkse dingen?”

Geamuseerd vraag ik door

En ergens ontvalt mij

“Dat doet toch iedereen?”

Bozer kon ik haar niet maken

Heerlijk helder

Ontvang ik haar tirade

“Dat is toch geen reden

Om het dan ook te doen

Of leuk te vinden?"

 

Was het maar zo!

 

Kijk naar de Brexit

Hoe goed is daar nagedacht?

Door de stemmers

Hebben ze zich echt verdiept?

Zijn ze op onderzoek gegaan?

Naar potentiele consequenties?

Weten ze waar

De meningen op zijn gebaseerd?

Hebben ze alternatieven onderzocht?

Pogingen gedaan iets anders

Neer te zetten?

 

Of heeft ‘men’

Klakkeloos gevolgd?

Naar wat een

Aannemelijk verhaal lijkt

Geluisterd naar wat past

Waarnaar wordt verlangd

En zich laten verleiden door

De charme van de persoon

De droom die wordt voorgehouden

De wil om te geloven

 

Vaak durven we

“Ons boerenverstand’

Niet te gebruiken

En geven we geen tegengas

Want als jij

Als enige kritisch bent

En tegen de heersende opinie

Ben je al snel

Een lastpak

Onrealistische zeur

 

Alleen de paradox is

Dat we niet verder komen

Als we blijven volgen

Onszelf niet de vraag stellen

Is dat wel zo?

 

We kunnen alleen

Verschil maken

Als we durven

Af te wijken

Doorgronden wat gaande is

Open breken

Wat we eerder voor

Onmogelijk hielden

© GiessenCo 2015