Voor de voorzichtigheid
De woorden stromen uit haar mond
Haar vriendin had op school aangegeven
Misschien
Mee te willen doen
Aan een voorleeswedstrijd
Misschien
“Is goed
Had de leerkracht gezegd”
Wanneer ze
Enkele dagen later aangeeft
Niet
Mee te willen doen
Zegt de leerkracht
“Dat kan niet meer, ik
Heb jou al opgegeven”
“Nou”, zegt onze dochter
“Bij haar ga ik natuurlijk nóóit
Meer zeggen dat ik iets
Misschien
Wil, want dan
Zit ik eraan vast”
Alle vast goed bedoelde intenties van
Deze leerkracht ten spijt
Groeit hier een klimaat van
Voorzichtigheid
Zo snel gaat dat dus
Denk ik
In een onbewaakt moment
Misschien ingegeven door de druk
Op voldoende deelnemers
Of juist om een verborgen talent
Te stimuleren
Is er een handeling gedaan
Die ervoor zorgt dat
Iemand zich voortaan
Inhoudt
In gedachten zie ik
Meerdere gesprekken bij
Mijn klanten voorbijkomen
Waar we in dialoog zijn
Over het belang van
Een veilige context en
De noodzaak om
OpenHartig te Zijn
En wat dat vraagt van
Taal en leiderschap
Als ik luister naar de
Signalen van onze dochter
Weet ik dat ik in de
Sociaal emotionele dynamiek
Soms ook
Onbedoeld
Bijdraag aan haar onzekerheid
En dat zij ervoor kiest
Iets ‘in te slikken’
Gelukkig ken ik
Ondertussen
Mijn valkuilen
En gunt zij mij
Reparatietijd