Ik ben nieuwsgierig: wanneer gebruik jij de stuwende kracht van waardering? Hoe vaak geef jij vanuit je hart een compliment? Of richt je aandacht zich vooral naar wat er beter kan, moet?
Wanneer ik door het bos loop
Ben ik geraakt door
De schoonheid van de ravage
Veroorzaakt door drie achtereenvolgende
Stormen
De plek waar de boom afbrak
Baadt in zonlicht
Kunst
De toppen van een enorme spar
Normaal ver buiten bereik
Ontroeren door de
Kracht en zachtheid
Die ik voel als ik haar aanraak
De zon schijnt
Op plekken waar het
Voorheen donker was
De vogels fluiten
Een specht op de achtergrond
Zo is het leven
Denk ik
Terwijl ik
Om een gevallen boom heen loop
Afscheid maakt ruimte
Geeft plaats aan nieuwe wegen
Maakt onbekende paden
Begaanbaar
Het brengt mij terug naar
Gisteravond
Mijn afscheid van de MR
Waar we terugblikte
Op de afgelopen jaren
En vooral de tijd namen
Om onze waardering en lering
Uit te spreken
Voor elkaar en
Voor wat we hebben
Mee
Gemaakt
Verandering doet soms pijn
En daar kunnen we onze blik
Op richten of
We kunnen de schoonheid zien
Die erin verborgen zit
En daar aandacht voor vragen
In de wetenschap dat
Een compliment, waardering
Voelt als de zon die schijn
Verwarmt
En helpt om door te lopen