Ik heb een bloem
Zien open gaan
Dat is het besef
Als ik terugkijk
Op deze zonnige dag
Een bloem in de knop
Oogt stevig en hecht
Krachtig
En verbergt zijn schoonheid
Kwetsbaarheid
Die er is
In de start
Verwoord ik
Mijn gedachten, gevoelens
Van de tussentijd
Ik voel me stevig
Wanneer ik deel
Dat mijn handen ‘zweten’
Mijn intentie wordt opgepakt
We delen wat ons bezig houdt
Voorbij de inhoud
Soms gepercipieerd
Als niet zakelijk, niet ‘functioneel’
En tegelijk beseffen we
Een bloem kan alleen groeien
Als zij gevoed wordt
Door warmte, licht en water
Groeiende openheid
Steeds meer vertrouwen
En gaandeweg
Voel ik de ontstane rust
Versterkt door fluitende vogels
We horen elkaar
Stellen vragen
Dalend stemgeluid
Aannames, meningen worden gecheckt
Genieten
Ik besef
Dat dit is wat nodig is
Veranderingen doorvoeren
Realiseren
Vraagt ont-spanning
‘Being at ease’
Om vanuit die kracht
Beslissingen te nemen
En te houden
Tussen de regels door
Worden de patronen duidelijk
En deels doorbroken
We kijken over elkaars ‘schutting’
Meedenken, meeleven
Geven feedback
Aan de orde
De waargenomen ‘gap’
Met het middenkader
Verwachtingen naar de medewerkers
De vraag doemt op
Wat ‘eisen’ en tolereren wij?
Ik hoor een ‘wensenlijst’
Kwaliteit, alertheid, pro-activiteit
Eerlijk handelen
Met oog voor het gezamenlijk belang
En liefde voor het vak
Expertise hooglijk gewaardeerd
Onvermijdelijk de vraag
Hoe om te gaan
Met rotte appels in de fruitschaal?
Wanneer ontnemen zij
De ontluikende bloem
Zijn zonneschijn