“Ik heb mij nog nooit zo oud gevoeld”
Zegt mijn moeder (84) opstandig
Door Corona zit ze opeens in een hokje
Opgesloten achter het label
“Kwetsbare oudere”
En met haar credo
“Waar een wil is, is een weg”
Weet ze nu geen raad
Haar bewegingsvrijheid is beperkt
Tot de tuin
Als we doorpraten over
De huidige situatie en maatregelen
En we filosoferen over
Hoe de verschillende belangen
Recht te kunnen doen
Zegt ze terloops tegen mijn vader
“We hebben het ook niet goed gedaan”
Die zin blijft door mijn hoofd spoken
“We hebben het ook niet goed gedaan”
Hoewel ik de zelfreflectie waardeer
Vind ik haar ook wel “streng”
Ze hebben de oprechte intentie gehad
De wereld voor ons kinderen
“Beter” te maken
Alleen met de ogen van nu
Is die beter anders
Met haar eeuwige nieuwsgierigheid
Droomde mijn moeder ervan
De hele wereld te zien
Zich te “laven” aan andere culturen
“Als ik in jullie tijd was geboren
Wist ik het wel”
Heb ik vaak uit haar mond gehoord
Ze zou haar vrijheid geleefd hebben
Vanuit het opgroeien na de oorlog
Wisten ze wel welke kant ze op wilde
Naar die van voorspoed
Welvaart
Ze genoten van de voordelen
Een eigen huis
Wasmachine
Vakantie
Auto
Was dat zo raar om te willen?
En dat je geleidelijk
Je groente meenam in een plastic tas
In plaats van een krant
Dat je broccoli en kiwi’s wilde uitproberen
En als algemeen goed
Ging beschouwen
Dat je genoot van spullen
Waar je vroeger van droomde?
Was dat zo raar?
Alleen met de wetenschap van nu
Ziet dat perspectief er anders uit
Wilde je dat je “wakkerder” was
Geweest
Gelukkig ben je
Nog steeds niet te oud
Om te leren
En dingen anders te doen
Anders te willen