Hoofdkantoor malaise

 

Ze vertelt

Met een twinkeling

In haar ogen

Dat ze

In ‘de regio’ is geweest

Heeft gesproken met

De échte mensen

De mensen die fabriceren

Het werk doen

 

Ik schiet in de lach

De mensen hier

Op het hoofdkantoor

Zijn geen echte mensen?

 

In mijn hoofd

Hoor ik meteen

Twee directeuren

Van zelfstandige dochters

Geproefd aan en gewerkt in

Eigenaarschap

Willen zij niet meer ‘terug’

 

Ze vertelt

Dat ze haar baas

Heeft gevraagd

Wanneer hij

Voor het laatst

Híer op de ‘werkvloer’

Is geweest

 

Wel, nee

Hij was verantwoordelijk

Voor global

Hier sprak zijn ego

Zijn belang-rijk-heid

 

Ze gaat door

Met alle lef in haar

Geeft ze hem feedback

Over wat zij ziet

Dat hij verandert

Behoedzaam lijkt te worden

Dat mensen niet meer durven

Oprecht te zijn

Ze verteld over ‘het gedoe’

Het voorzichtig manoeuvreren

De heilige huisjes

De gecreëerde angst

 

Allemaal mensen

Die iets willen beschermen

 

En ze gaat door

Maakt het bij meerdere mensen

Bespreekbaar

 

Een zucht van verlichting

Bij haar

Bij de anderen

Want niemand is

Oorspronkelijk uit

Op dit ego spel