Het nieuws
Is er vol van
Thatcher
Is niet meer
Applaus en gehoon
Ik denk terug
Aan de film
‘The Iron Lady’
Gefascineerd
Gekeken naar
Hoe zij stond
Voor waar zij in geloofde
Ongeacht de moeite
Die het kostte
Om mensen
Mee te krijgen
Verdriet te veroorzaken
Hoe zij
Deze last
Op haar schouders nam
Verduurde
Als vanzelfsprekend
Een passender moment
Bijna onmogelijk
Om nú te gaan
En daarmee
Zet ze opnieuw
In het voetlicht
Waar ze voor stond
Wat ze aanging
Ik zie de analogie
Met de huidige tijd
Diverse klanten
Of het nu een bank,
Een toezichthouder
Een fabriek
Een woningcorporatie is
Of ik - wij
In het opbouwen van
Een nieuwe soort organisatie
Een netwerk
Met gelijke adem, gelijk ‘geloof’
Wij allen
Worstelen, zoeken
In het zich neerzetten
Van idee naar realisatie
En de moeite die dát vraagt
De moeite
Van samen zoeken
En ontdekken
Het vermogen
Om verschillen
Naast elkaar
Te laten bestaan
De kunst
Het eigen oordeel
Uit te stellen
Angsten, onzekerheden
In de ogen zien
Dingen aangaan
Je uitspreken
En je verdiepen
In het perspectief van
De ander
Elkaar zien én horen
En zo te komen
Tot vernieuwing
Tot applaus
Of gehoon
Dat is het risico
Van een missie
Van gaan staan
In het volle licht